Desenvolvemento e soberanía

No período 1732-1768  Galiza tiña o 14% dos habitantes do Estado Español (EE) e producía o 8,3% da renda. Nestes tres séculos, e a bulir dende a Guerra Civil e a ditadura franquista, fomos perdendo renda e poboación. Un proceso que se mantivo malia a conquista de dereitos democráticos básicos e da autonomía coa caída da ditadura, a chamada “transición democrática”. Porque no esencial mantivéronse centralizados, ou cedéronse á Unión Europea, os mecanismos fundamentais de control da economía galega e das relacións laborais, da cultura e dos medios de comunicación… 

A demografía e o PIB como exemplos

Hai máis de século e medio que o noso país, Galiza, está a perder povoación en relación ao conxunto do Estado español. Concretamente no período 1732-1768 tiñamos o 14% dos habitantes do Estado español e produciamos o 8,3% da renda. Nestes tres séculos, e moi aceleradamente dende a Guerra Civil e ditadura franquista fomos perdendo povoación e renda. É así porque o papel secundario que tiñamos na cadea de valor non obedecía exclusivamente a que unha gran parte da povoación vivía nunha economía agraria de autoconsumo, e a que as conexións coa meseta e Portugal estaban moi por detrás das existentes nos países e rexións da nosa contorna.